Aflevering 1: De frigo in de kou

Video

Polyloog

Leiding zet een oude en kapotte koelkast buiten.
Leid(st)er 1: “Zo, die kan naar het stort.”
Leid(st)er 2: (klopt op de bovenkant van de frigo) “Allee, dat was zijn laatste feestje. Ik hoop dat we nog genoeg geld in onze kas hebben om een nieuwe te kopen tegen het kamp.”
De frigo blijft er staan, moederziel alleen. Een paar leden voetballen. Wanneer een fout getrapte bal tegen de deur aan knalt, gaat de frigo open. Er komt luid gekuch vanuit het flessenrekje in de deur.
Brik: (kucht een paar keer)  “Finally! Eindelijk frisse lucht. Ik kan weer ademen na al die jaren. All I need is the air that I breathe. Uuuugh. Amai, mijn keel. Freedoooom!
Frigo: “Brikse, zijt gij dat? Wat zit gij hier nog te doen? En gij hebt al die tijd geen teken van leven gegeven! Waarom hebt gij niet geroepen, meiske?”
Brik: “Denk jij dat ik kan ademen in die stinkende binnenkant van jou? Laat staan dat ik hier mijn mond zou opendoen om iets te zeggen. Schimmel! Maanden heb ik hier tussen de schimmel geleefd. Mijn longen zijn aangetast. Ik hoop voor jou dat je een goede verzekering hebt!”
Frigo: “Brikske meiske, ik ben zo blij dat ik eindelijk iemand heb om mee te praten. Maar ge hebt gelijk: stank voor dank, dat is wat ik gekregen heb na al die jaren drankjes koelen.”
Brik:Don't be so negative! Die leiding bedoelt dat niet slecht, hé. Maar wat kunnen zij aanvangen met een kapotte koelkast? Jij al eens een warme cola gedronken? Anyways, ik ga dat lampje van jou eens herstellen. Mocht die deur weer dichtwaaien, dan zit ik toch al niet meer in het donker.”
Frigo: “Brikske, meiske, dit is de schoonste dag in jaren. Ik dacht echt dat ik klaar was voor het stort. Allee, ik zeg nu het stort, maar die Chiroleiding is zo lui dat ik hier nog jaren ...”
Brikje: “Frigoooooo! Stop met zagen. Je bent open nu. Gedraag je ook zo.”
Frigo: “Auw! Een beetje voorzichtig met mijn lamp.”
Brikje: “Voilà, die brandt weer.”